1. |
Νεκρική Σιγή
03:04
|
|||
|
Πνιγμένοι μες στη λάσπη της σύγχρονης ρουτίνας
Σιγά σιγά οδεύουμε προς την καταστροφή
Θυσία για τα σπλάχνα μιας ατέλειωτης μιζέριας
Που τρέφεται από πόνο, ψέμα, μίσος και σιωπή
Η αγάπη δεν κατάφερε να ανοίξει τα φτερά μας
Γιατί κάποτε χάθηκε η δίψα για ζωή
Τώρα πια ο θάνατος περνά από μπροστά μας
Σε λίγο θα επικρατήσει νεκρική σιγή
Άνθρωποι ανήμποροι στης μοναξιάς τη μοίρα
Χωρίς καθόλου ελπίδα πλανιούνται με ενοχές
Άνθρωποι χωμένοι μέσα στης ζωής το μνήμα
Λίγο πριν τη συντέλεια ξυπνάνε με φωτιές
Όντα που πεθάναν πίσω από λευκή κουρτίνα
Δεν μπόρεσαν να αντέξουνε του όχλου τις κραυγές
Σκιές που δεν γνωρίσανε συγκίνηση και ουσία
Γυρεύουν για εκδίκηση πίσω απ’ τις παρυφές
Ότι και αν έμαθες (ψέμα, ψέμα)
Ότι και αν πίστεψες (μέσα στο αίμα)
Ότι και αν έδωσες (πήγε χαμένο)
Κάθε σου όνειρο (απωθημένο)
Μες στο μυαλό σου (μίσος, μίσος)
Μες στην ψυχή σου (ψύχος, ψύχος)
Μες στην ματιά σου (λήθη, λήθη)
Στους εφιάλτες σου (φρίκη, φρίκη)
Η αγάπη δεν κατάφερε να ανοίξει τα φτερά μας
Γιατί κάποτε χάθηκε η δίψα για ζωή
Τώρα πια ο θάνατος περνά από μπροστά μας
Σε λίγο θα επικρατήσει νεκρική σιγή
Σε λίγο θα επικρατήσει νεκρική σιγή… (x4)
|
||||
2. |
Αποξένωση
03:44
|
|||
|
Χαμένοι στη δίνη της αστικής πανούκλας
Λίγοι τρόποι επιβίωσης, κανένας για ζωή
Μερόνυχτα και μήνες βαμμένα με ψέμα
Ύπουλοι εξουσιαστές να σφίγγουν το λουρί
Τα πάρκα ερημώσαν, οι πλατείες αδειάσαν
Άλλοτε εκεί κάτω σιγόκαιγε ζωή
Οθόνες και αγχολυτικά να τρέφουν τα παιδία μας
Θαμμένα μες στα σπίτια, αποξένωσης γιορτή
Άγχος…
Φρίκες…
Παράνοια…
Στην επιφάνεια…
Αμόλυντες υπάρξεις
Μέσα στη νέα βλέννα
Της νέας πόλης – έρημος
Μοναδικές ουλές
Και εμείς να συναντιόμαστε
Το βράδυ για παιχνίδι
Σε μαύρα υπόγεια
Ζωή ξαναχτυπά
ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ
Βράζει οργή μέσα σε σένα
Και με κοιτάς με μάτια βουρκωμένα
|
||||
3. |
Δυσοίωνο Μέλλον
04:18
|
|||
|
Στις φωνές της φύσης ηχεί ελευθεριά
Μακριά απ' της πύλης το μηχανικό βουητό
Πίσω απ' τα κτήρια κοιτάμε με αηδία
Εκδίκηση ζητάμε για όσα χάναμε καιρό
Σύγχρονος τρόπος σήψης, μισαλλοδοξία
Λίγοι εναντιώθηκαν στον αστικό εσμό
Πλανήτης Γη σφαδάζει, πριν απ' την ασφυξία
Το μέλλον πια δυσοίωνο, εποχές στο κενό
Δυσοίωνο Μέλλον
Δυσοίωνο Μέλλον
Ψάχνεις να βρεις, λίγη απ' την αλήθεια
Σε κάποιο αέναο ψέμα, κινείσαι στα τυφλά
Η χρόνια μιζέρια σου πια έγινε συνήθεια
Βουτηγμένος στο αίμα, η ζωή κατρακυλά
Θες να φωνάξεις για λίγη βοήθεια
(Μέσα) σ' ένα απλανές βλέμμα, ψάχνεις για συντροφιά
Το μόνο που σου ‘μεινε είναι η απείθεια
Πολέμα τους εφιάλτες σου, βάλτους φωτιά
Search through the shattering of dreams
In the age of the disease
And the tongue of holy priest
Into nothingness...
With this burden in the chest
Chaos fear and unrest
See you at the end of (the) crest
Θες μες στον πόνο της ζωής
Καταφύγιο να βρεις
Πριν να εξαφανιστείς
Μέσα στο κενό...
Ψάχνω έντρομος να βρω
Ένα λόγο για να ζω
Πριν να εξαφανιστώ
Σήκω, πολέμα για την κάθε σου στιγμή
Σήκω, μίσος και οργή η μόνη διαφυγή
|
||||
4. |
Μέρες στα Σκουπίδια
03:38
|
|||
|
Μέρες στα σκουπίδια χωρίς καμιά ενοχή
Μέρες υποτίμησης για σένα και για μένα
Μέρες στα σκουπίδια και η ζωή θρηνεί
Τις νύχτες πάλι δίνεσαι στης μοναξιάς τα χέρια
Η κοινωνία μας νίκησε ο πόνος κυριαρχεί
Μόνοι ενστερνιστήκαμε την σύγχρονη μιζέρια
Κενοί συνοδοιπόροι, βρωμομικροαστοί
Μας σπρώξανε σιγά σιγά στης βόλεψης το ρέμα
Ότι σιχαινόμουν τώρα μου θυμίζει εσένα
Μια χούφτα ανασφάλειες παραίτησης και ψέμα
Το ίδιο μου το σώμα πια δεν με αναγνωρίζει
Κι ο αέρας στο δωμάτιο πλέον θάνατο μυρίζει
Κι η πόλη τα κατάφερε να μας ξεμπροστιάσει
Τώρα μόνους και έρημους το πλήθος μας χλευάζει
Επίπλαστες αξίες και ιδανικά χαμένα
Κείτονται αναίσθητα σε λεωφόρους με αίμα
Και τα όνειρα φεύγουν μακριά...
Σαν και εκείνα που κάναμε παιδιά...
Ότι σιχαινόμουν τώρα μου θυμίζει εσένα
Μια χούφτα ανασφάλειες παραίτησης και ψέμα
Το ίδιο μου το σώμα πια δεν με αναγνωρίζει
Κι ο αέρας στο δωμάτιο πλέον θάνατο μυρίζει
Κι η πόλη τα κατάφερε να μας ξεμπροστιάσει
Τώρα μόνους και έρημους το πλήθος μας χλευάζει
Επίπλαστες αξίες και ιδανικά χαμένα
Κείτονται αναίσθητα σε λεωφόρους με αίμα
Το αίμα διψά για ζωή
Στης μοναξιάς την πληγή..
‘’Όλα πλέον μολύνθηκαν
Όλα πλέον μολύνθηκαν με κανονικότητα
Οι έρωτες μας, οι φιλίες μας, όλα
Γιατί παρόλη την δίψα μας για να αλλάξουμε τον κόσμο
Τελικά ξεχάσαμε να αλλάξουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς
Γιατί ποτέ δεν θάψαμε τις σάπιες αντιλήψεις που μας γέμισαν από παιδιά
Γιατί ποτέ δεν εκτιμήσαμε τον διπλανό ή την διπλανή μας γι αυτό που πραγματικά είναι
Αλλά γι αυτό που εμείς θα θέλαμε να είναι
Γιατί ακόμα δεν σκοτώσαμε τον νοικοκυραίο μέσα μας...”
|
||||
Nyksi Corinth, Greece
ΝΥΞΗ ARE:
Thanos - Vocals,
Guitars, Bass
Nightchild - Drums, Extra vox
If you like Nyksi, you may also like:
Forthcoming Humanity (2020)
by Yovel
supported by 7 fans who also own “Nyksi”
that goat has some nice curly horns. good goat. nice horns.
go to album
Punks for Wildfire Victims
by GrPunkCollective
supported by 5 fans who also own “Nyksi”
F**k yes - discovering new bands, new sounds and supporting a good cause!!!
go to album
Punks for Each Other
by GrPunkCollective
supported by 5 fans who also own “Nyksi”
πανκ ο ένας για τον άλλον ! αγάπη από την Ελβετία punks for each other! love from switzerland
go to album
More anthemic, post-metal-inspired screamo from the Virginia heavyweights.
go to album
Killed By Mock Execution
by Mock Execution
The Chicago punks seem intent on defying any hardcore conventions, focusing instead on communicating pure disgust for the rotting world around them.
go to album
Ecstasies of Never Ending Night
by DEVIL MASTER
featured on Bandcamp Radio Apr 29, 2022
go to album
supported by 5 fans who also own “Nyksi”
A dystopian ride through the desert. Something to listen to when you're curled up in your rabbit hole and the world may go to hell. With great female harsh vocals, and as we all well know female harsh vocals done right are vocals done very right.
go to album
